Een reis door India (Ladakh)

Ladakh

Wanneer we door de douane zijn en buiten komen dan sta je daar in je kurta.
Net was het nog boven de 40°c en nu sta ik hier te bibberen, zo koud, temperatuur rond het vriespunt. Snel zoeken we een jeeptaxi en gaan opzoek naar een hotel.
Na ruim 45 minuten en 3 hotels verder vinden we iets naar onze smaak.
Mijn vriend heeft als Indiër de gewoonten om altijd en overal te onderhandelen over de prijs.
Het wordt iedereen aangeraden om wanneer je met het vliegtuig naar Ladakh reist je lichaam de tijd te geven om te acclimatiseren. Wel dat was niet aan mij besteed en ben dan ook direct op verkenningstocht gegaan. Mijn vriend die natuurlijk niet wou onder doen voor een vrouw volgde
(En hij zou daar later nog wel spijt van krijgen).
Ladakh is een prachtig stukje India met in de hoofdstad Leh een grote Boeddhistische tempel.
Al van de eerste dag voelde ik me daar goed thuis.
Na een beetje gegeten te hebben in de German Bakkery gaan we vroeg onder de wol.
En als ik het geblaf van de honden buiten beschouwing laat was het best een goede nacht.

Vroeg in de ochtend wakker en na een tas warme thé met melk, toch maar een kamer gevraagd aan de andere kant van het hotel. Ik hou ontzettend van honden maar ze moeten wel zwijgen tijdens mijn nachtrust. Voor het eerst in mijn leven kom ik in kontact met Tibetanen, die lachen altijd, heel raar vond ik dat.
Halverre wegen de hoofdstraat in Leh is een klein Tibetaans restaurantje waar ik al snel kind aan huis ben. Telkens ik binnen kom en groet met Tashi Delek begint iedereen te smilen .
Ik ben op dit moment de enigste westerse vrouw in Leh en dat vind ik gewoon super.
Dagelijks ga ik naar de tempel om te bidden om daarna naar het restaurant te gaan om thé te drinken ‘ bodh -ja ‘ (Tibetaanse boter the)
God wat vind ik dat lekker. Mijn maaltijden bestaan nu hoofdzakelijk uit boter thé en thukpa, Tibetaanse noedels met groenten en als er vlees voorradig is ook nog wat vlees dit alles in een bouillon. Dus eigenlijk soep met groenten en pasta. Echt een van mijn lievelings gerechten. Nu het rare is dat ik het zelfde gerecht al sinds mijn 20 ste ook identiek zo klaar maak zonder ooit geweten te hebben dat het een Tibetaans gerecht was. Die dag ga ik verder op verkenning in de stad om s’avonds plannen te maken om de omgeving te verkennen en de gon-pa’s te bezoeken
Wordt vervolgd…