Een reis door India ( Shey Palace)

<--- Uitzicht vanop Shey Palace. God wat is de himalaya toch mooi.

Shey palace:

Al de trips die ik in de omgeving van Leh gemaakt heb was met locaal vervoer, de bus dus.( Wat ik eigenlijk altijd doe in India) Ik raad ook iedereen aan om dat te doen, het is spotgoedkoop en je begeeft je tussen de locale mensen. Gewoon kei tof. Ik ga nu niet al die kloosters beschrijven, nogmaals wil je meer informatie stuur dan gewoon een mailtje met je vragen en dan beantwoord ik die wel (Als ik het weet) Maar na het bezoek van Shey palace . Als je buiten komt heb je aan de overkant wei landen met paarden en ik ben verzot op honden en paarden dus ik daar naar toe. Een paar foto’s genomen en verder de weg afgedwaald. In de verte hoor ik gezang maar kan niet echt thuis brengen van waar het juist komt. Na enkele minuten verder de weg in gewandeld te zijn zie ik Ladakhi’s die het land aan’t bewerken zijn met yaks. Ik vol van blijheid, nader heel stillekes tot op een afstand dat ik denk, nu kan ik wel een foto maken, ik plaats me achter een boom met mijn profecioneel fototoestel van 100 euro in de aanslag en voor ik de knop kan indrukken zie ik een man gebaren maken. Ik schrik. Hij maakt een gebaar dat ik moet weggaan, althans dat denk ik. Als er iets is wat ikzelf echt haat is het maken van foto’s als de mensen dat zelf niet willen. Dus ik stop mijn pocket weg en kijk in de verte naar die man die maar steeds een gebaar maakt van’ maakt je weg’. Verbijsterd kijk ik naar mijn vriend en vraag hem “ Wat nu? Moeten we weg?” De man komt dichter en dichter en glimlacht, ik versta er geen bal van.
Die dag heb ik geleerd dat het gebaar dat wij maken om ga weg te zeggen, in India betekend kom hier. Net al zo raar als het hoofdje schudden wat ze doen.
En wat ik ook voor de eerste keer in mijn leven toen heb gedaan , is een yak geaaid en Chang gedronken. Yummy
Wordt vervolg