Een eigen ik?

Wie heeft er gisteren naar het nieuws
gekeken? Ik wel en dan kon je een stukje zien over die nu al beroemde of
beruchte trein naar Lhasa (Tibet) Maar er was iets dat ohh zo typerend is voor
China.
De eigenheid van het individu, het creatieve unieke brein.

Al die werkmensen zaten daar op een stoeltje te luisteren naar een of andere toespraak
en dat waren precies allemaal dezelfde.
Een grote hoop gehuld in het oranje met een helm op.
Het is dan net of je kijkt naar een heel slechte film.
Gaan ze de trein op en vormen een lange rij dat vanachter de treinraampjes staat te wuiven.
Allemaal met het rechter handje op de zelfde hoogte en op het zelfde ritme.
Met dezelfde pijnlijke grimas op hun gezicht dat dan waarschijnlijk een lach moet voorstellen.
Net een bende getrainde circusezels.