Het Indigo tijdperk

Zoals ik reeds aangkondigd had zal het blog zich vanaf heden meer toespietsen op onderwerpen zoals meditatie, indigo kinderen en af en toe boeddhisme. De reden is heel eenvoudig, daar heb ik verstand van. Ik doe aan meditatie, heb intresse in het boeddhisme en ben de gelukkige ouder van een indigo kind. De bedoeling is om mensen met de zelfde intresses samen te brengen en idieen uit te wisselen en van elkaar te leren. Ik zal dan ook altijd van uit mijn eigen ervaring schrijven in de hoop dat er mensen zijn die zich daar ook in vinden en vooral hoe zij daar mee omgaan. Laat ik beginnen met mijn zoontje voor te stellen zonder dat ik zijn identiteit vrij geef. Momenteel is hij negen en een ongelooflijk ventje ( hoe zeggen ze dat? Eigen kind beste kind, hihi) Buiten het feit dat hij heeeel veel aandacht vraagt is het echt een genot om te zien waar toe hij allemaal instaat is. De moeilijkheid voor mij als ouder zit hem in het feit dat ikzelf ook indigo ben en adhd heb. Wat er toe leid dat zijn constant vragen om aandacht zowel bij mij als bij hem stress veroorzaakt. Nu hoe los je zoiets op? Voor ons was de oplossing, ik mijn eigen plekje en hij zijn eigen plekje. Het was en is voor mij altijd een duidelijke keus geweest om geen gebruik te maken van chemische produkten zoals Ritalin. Waarom? Heel simpel ik geloof daar niet in. Waar geloof ik dan wel in? Afspraken, structuur, luisteren naar wat hij zegt. En geloof me wanneer je de moeite doet om te luisteren wat een indigo kind je heeft te vertellen dan gaat er een heel nieuwe wereld voor je open. ( Zelfs voor mij)
Volgende keer zal ik enkele van zijn gaves ( wat een raar woord) beschrijven.
En hoe hij op zijn negen jaar aankijkt tegen deze grote wereld.
Geloof me het is echt mind blowing.
Maak er een toffe dag van.